KENDİM İÇİN YAŞAMADIM

8 Temmuz 2013 Pazartesi




 
Bir güz günü
Gece karanlık
Hava soguk
Sokak lambalarının
Loş ışıkları
Rüzğar savuruyor
Sokağın tozlarını
Parmakları parmaklarıma
Kenetlenmiş
Başını omuzuma
Yaslamış
Taşlı yolda
Heyecanla ilerliyoruz
Öyle sokulduki
Koltuğuma
Her şeyden
Kıskanırcasına
Gönderen Kendim için yaşamadım zaman: 04:45
Bunu E-postayla GönderBlogThis!X'te paylaşFacebook'ta PaylaşPinterest'te Paylaş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Blog Arşivi

  • ►  2019 (1)
    • ►  Nisan (1)
  • ►  2018 (1)
    • ►  Nisan (1)
  • ►  2017 (1)
    • ►  Ekim (1)
  • ►  2015 (2)
    • ►  Aralık (2)
  • ►  2014 (5)
    • ►  Kasım (1)
    • ►  Ağustos (1)
    • ►  Nisan (2)
    • ►  Ocak (1)
  • ▼  2013 (26)
    • ►  Ekim (1)
    • ►  Eylül (5)
    • ▼  Temmuz (6)
      • Kader ağını nasıl ördü Elden gelen neki...
      •   Mehtap vardı, Aya baktım. Seni g...
      • Mektup seni götürenin Ellerini Okuya...
      • Bunca yıldan Bunca acıdan sonra Yolda karşı...
      • Çıkmıyorsunki hatıramdan Hatırın o kada...
      •   Bir güz günü Gece karanlık Hava soguk So...
    • ►  Haziran (14)

Hakkımda

Kendim için yaşamadım
Profilimin tamamını görüntüle
Soyut teması. Blogger tarafından desteklenmektedir.